فرانسیس فورد کاپولا (زاده ۷ آوریل ۱۹۳۹) کارگردان، تهیه‌کننده و فیلم‌نامه‌نویس آمریکایی است. او به عنوان یکی از مشهورترین و تاثیرگذارترین کارگردانان سینمای هالیوود به طور گسترده مورد تحسین قرار گرفته است. او مظهر گروه فیلمسازان معروف به هالیوود جدید بود که شامل جورج لوکاس، مارتین اسکورسیزی، رابرت آلتمن، وودی آلن و ویلیام فریدکین بود که در اوایل دهه 1970 با ایده‌های غیرمتعارفی که فیلمسازی معاصر را به چالش می‌کشید، ظهور کردند. او در نویسندگی فیلمنامه پاتون مشارکت داشت و در سال 1970 برنده جایزه اسکار شد. شهرت کارگردانی او با اکران پدرخوانده در سال 1972 افزایش یافت. این فیلم انقلابی در ساخت فیلم در ژانر گانگستری ایجاد کرد و از منتقدان و مردم به طور یکسان افتخارات جهانی را به دست آورد. این فیلم در ادامه سه جایزه اسکار از جمله دومین جایزه اسکار را به دست آورد که او برای بهترین فیلمنامه اقتباسی برنده شد و در تثبیت جایگاه او به عنوان یکی از کارگردانان برجسته سینمای آمریکا نقش اساسی داشت. کاپولا آن را با یک دنباله به همان اندازه موفق The Godfather Part II دنبال کرد که اولین دنباله ای بود که برنده جایزه اسکار بهترین فیلم شد. این فیلم در عین حال بیشتر از فیلم قبلی خود مورد تحسین قرار گرفت و سه جایزه اسکار را برای بهترین فیلمنامه اقتباسی، بهترین کارگردانی و بهترین فیلم به او اهدا کرد. در همان سال The Conversation منتشر شد که کارگردانی آن را بر عهده داشت. تولید و نوشت. این فیلم در سال 1974 برنده نخل طلای جشنواره فیلم کن شد. کار کارگردانی بعدی او «اکنون آخرالزمان» در سال 1979 بود، و به خاطر تولید طولانی و پر دردسرش به همان اندازه که به خاطر تصویر واضح و روشن از جنگ ویتنام مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. این دومین نخل طلای خود را در جشنواره کن 1979 دریافت کرد. اگرچه برخی از سرمایه گذاری های کاپولا در دهه 1980 و اوایل دهه 1990 مورد ستایش منتقدان قرار گرفت، کارهای بعدی کاپولا به اندازه فیلم های دهه 70 او از نظر انتقادی و تجاری موفق نبوده است.
